Η ιστορία Πως να Αφυπνιστώ Πνευματικά; [κιν.: rúhéchéngwéikāimíng 如何成为开明], είναι από το βιβλίο “Βασική Συλλογή των 5 Σχολών” [Kιν.: wǔdēnghuìyuán五灯会元], τόμος 3, του Δάσκαλου Χουάϊ Ρανγκ του Νότιου Βουνού [κιν.: nányuè huáiràng chánshī 南岳怀让禅师].
Πλησιάζοντας τον Μαθητή του Ντάο Γι [Kιν.: Mǎzŭ Dàoyī 馬祖道 | 709 ~ 788] που έκανε καθιστό Διαλογισμό [Kιν.: zuò chán 坐禅 – ιαπ.: zazen], στο Μοναστήρι της “ Ξαφνικής Σοφίας” [Kιν: bānruòsì 般若寺] ο 34ος Πατριάρχης Χουάϊ Ρανγκ [Kιν.: Nányuè Huáiràng 南嶽懐譲 | 677 ~ 744] ρώτησε:
“Τι νομίζεις ότι κάνεις, εδώ;”
Ο Μαθητής απάντησε ειλικρινά: “Διαλογισμό, Δάσκαλε.”
Ο Δάσκαλος κοίταξε το Μαθητή στα μάτια και ξαναρώτησε: “Κάνοντας Διαλογισμό, τι νομίζεις ότι θα καταφέρεις με αυτόν;”
“Θα καταφέρω τη Πνευματική Αφύπνιση, Δάσκαλε.” Απάντησε και πάλι ειλικρινά ο Ντάο Γι.
Ο Πατριάρχης υποκλίθηκε και αποχώρησε. Το επόμενο πρωινό κάθισε απέναντι στο Μαθητή του χωρίς να μιλάει, τρίβοντας δύο πέτρες μεταξύ τους.
Ο Μαθητής τον κοίταζε για ώρα και κάποια στιγμή τον ρώτησε: “Δάσκαλε, τι προσπαθείς να καταφέρεις, τρίβοντας τις πέτρες;”
Ο Δάσκαλος χωρίς να σταματήσει, απάντησε: “Προσπαθώ να φτιάξω ένα καθρέφτη.”
“Προσπαθείς να φτιάξεις έναν καθρέφτη από πέτρα; Μα είναι δυνατόν;” Αναφώνησε ο μαθητής.
Ο Δάσκαλος Χουάϊ Ρανγκ σήκωσε το κεφάλι του λέγοντας: “Ακριβώς, όπως εσύ προσπαθείς να Αφυπνιστείς κάνοντας Διαλογισμό.”
Ο Ντάο Γι ταράχτηκε και ρώτησε: “Δάσκαλε, πως μπορώ να το καταφέρω;”
Ο Δάσκαλος σηκώθηκε, πλησίασε τον μαθητή του και αφού τον χτύπησε στο κεφάλι με το ξύλινο ραβδί του απομακρύνθηκε μονολογώντας: “Εάν η άμαξα σταματήσει να κινείται, ο αμαξάς θα χτυπήσει την άμαξα ή το βόδι που τη σέρνει;”
Ο Δάσκαλος Ντάο Γι [Kιν.: Mǎzŭ Dàoyī 馬祖道 | 709 ~ 788], θεωρείται ο 35ος Πατριάρχης του Βουδισμού και συνεχιστής της Διδασκαλίας Τσαν μετά τον 34ο Πατριάρχης Χουάϊ Ρανγκ [Kιν.: Nányuè Huáiràng 南嶽懐譲 | 677 ~ 744]. Έφτιαξε το Μοναστήρι του στο λόφο Τζάου Τζονγκ [Kιν.: zhōuzhōnglíng 州鍾陵] στο Τζιν Σιαν [Kιν.: Jìnxiánxiàn 进贤县] στην επαρχία Τζιανγκ Σι [Kιν.: Jiāngxī 江西] στο οποίο δίδασκε μέχρι το τέλος της ζωής του. Η διδασκαλία του ήταν εντελώς ξεχωριστή, μιας και χρησιμοποιούσε “Ξαφνικές Φωνές” [Kιν.: hè 喝 – ιαπ.: Katsu] τη “Ράβδο Προειδοποίησης” [Kιν.: jǐngcè 警策 – ιαπ.: keisaku] και “Μικρές ιστορίες” [Kιν.: gōngàn 公案].
