Ελληνικoς Πολιτιστικoς Οργανισμoς Σαολiν
少林希腊文化組织

少林武僧的铲子
Tο Φτυάρι του Μοναχού

ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΗ
Επιμέλεια: Γραφείο Ενημέρωσης και Δημοσίων Σχέσεων «ΕΠΟΣ»

Ένα όπλο με πλούσια ιστορία

Στον κόσμο των πολεμικών τεχνών, ο Ναός Σαολίν ξεχωρίζει ως ένα θρυλικό ίδρυμα που έχει δημιουργήσει επιδέξιους πολεμιστές για αιώνες. Ανάμεσα στα διάφορα όπλα που σχετίζονται με τους μοναχούς Σαολίν, το φτυάρι του μοναχού, γνωστό ως Γιούε Για Τσαν [Κιν.: yuèyáchǎn 月牙铲] στα κινέζικα, κατέχει μια ξεχωριστή θέση. Αυτό το μοναδικό όπλο, γνωστό ως το όπλο των μοναχών [Κιν.: sēngchǎn 僧铲] είναι ίσως το πιο διάσημο κλασικό όπλο του Ναού Σαολίν.

Προέλευση και ονομασία: Από τον Lu Jia Qian στον Fang Bien Chan

Γνωστό ιστορικά ως "Το φτυάρι του περιπλανώμενου ήρωα" - Λου Τζια Τσιαν [Κιν.: Lǔ xiá chǎn 魯俠鏟], αυτό το όπλο κέρδισε το όνομά του λόγω της συσχέτισής του με δύο φανταστικούς βουδιστές μοναχούς από την κινεζική λογοτεχνία. Ο Λου Τζι Σεν [Κιν.: Lǔzhìshēn 鲁智深], ένας χαρακτήρας από το έπος του 13ου αιώνα Όριο του Νερού [Κιν.: Shuǐhǔ Zhuàn 水浒传] του συγγραφέα Σι Νάϊ Αν [Κιν.: Shī Nài ān 施耐庵 | 1296 ~ 1372 Κ.Ε.] και ο διάσημος μοναχός Σα Γου Τζινγκ [Κιν.: Shā Wùjìng 沙悟净] από το επικό ταξίδι προς τη Δύση [Κιν.: Xī Yóu Jì 西游记] του συγγραφέα του 16ου αιώνα, Ου Τσενγκ Εν [Κιν.: Wú Chéng ēn 吴承恩 | 1500 ~ 1582 Κ.Ε.], ενέπνευσαν τον σχεδιασμό του το φτυάρι του μοναχού.

Ο όρος Φανγκ Μπιέν Τσαν [Κιν.: Fāng biàn chǎn 方便鏟] εμφανίστηκε στη σύγχρονη εποχή, δίνοντας έμφαση στην πρακτικότητα και την ευελιξία του όπλου. Η λεπίδα σε σχήμα μισοφέγγαρου στο κάτω μέρος, που μοιάζει με φτυάρι μισοφέγγαρου, έδωσε την αφορμή για το παραδοσιακό της όνομα, Γιούε Για Τσαν. Η ιστορική σημασία του φτυαριού στην παράδοση των Σαολίν εντοπίζεται στη Δυναστεία των Σονγκ, γύρω στον 10ο αιώνα μ.Χ.

Λειτουργικότητα πέρα από τη μάχη: Ένα εργαλείο πολλαπλών χρήσεων

Οι μοναχοί Σαολίν, γνωστοί για τη σωματική και πνευματική τους πειθαρχία, υιοθέτησαν το φτυάρι του μοναχού ως ένα από τα κύρια όπλα τους δίπλα στο κοντάρι. Το φτυάρι εξυπηρετούσε διπλούς σκοπούς κατά τα μοναχικά ταξίδια των μοναχών για προσκύνημα. Πέρα από τον ρόλο του στη μάχη, το μοναδικό σχήμα του φτυαριού το έκανε ιδανικό εργαλείο για το σκάψιμο, το κόψιμο φύλλων και κλαδιών, τη μεταφορά αποσκευών, ακόμη και την ταφή του νεκρού.

Εξέλιξη σχεδίου: Το Λου Χια Τσιαν [Κιν.: Lǔ xiá chǎn 魯俠鏟], στο Σαολίν

Η αρχική μορφή του φτυαριού του μοναχού δεν είχε τη λεπίδα του κοντακίου σε σχήμα μισοφέγγαρου. Για να αντιμετωπίσουν ζητήματα σταθερότητας, οι μοναχοί τύλιξαν την άδεια άκρη με σίδερο. Στη συνέχεια, προστέθηκε μια μικρή λαβή σε σχήμα Τ για ευκολία στη χρήση στις καθημερινές εργασίες, ενισχύοντας την πρακτικότητά της τόσο ως όπλο όσο και ως εργαλείο.

Σύμφωνα με το "Αρχείο Καταγραφής των όπλων του Σαολίν" [Κιν.: Shàolín bīngqì zǒng pǔ 少林兵器總譜], το Φτυάρι Λου Χια Τσαν [Κιν.: Lǔ xiá chǎn 魯俠鏟] εισήχθη στο Ναό Σαολίν στη δυναστεία Σονγκ [Κιν.: sòng dài 宋代 | 960 ~ 1279 K.Ε.], και ενσωματώθηκε σε αυτό το αρχείο αφού ταξινομήθηκε από τον μοναχό Φου Τζου [Κιν.: Fú jū 福居] κατά την περίοδο “Των 5 Δυναστειών & 10 Βασιλείων [Κιν.: Wǔ Dài Shí Guó 五代十国 | 907 ~ 960 Κ.Ε.].

Οι αρχικές 29 τεχνικές [Κιν.: niàn jiǔ zhāo 廿九招] μεταβιβάστηκαν στη δυναστεία Γιουάν [Κιν.: Yuándài 元代 | 1279 ~ 1368 Κ.Ε.]. Ο Mοναχός Τζιναλουό [Κιν.: jǐn nàluó héshàng 緊那羅和尚] τις έκανε 36 τεχνικές, ενώ στη δυναστεία Μινγκ [Κιν.: Míngdà i明代 | 1368 ~ 1644 Κ.Ε.], ο Μοναχός Νταν Λινγκ [Κιν.: dān líng héshàng 丹靈和尚] πρόσθεσε άλλες 38 τεχνικές. Πολλοί ηλικιωμένοι μοναχοί στη Δυναστεία Τσινγκ ασκούσαν αυτήν την τέχνη, όπως οι Τσεν Χουά [Κιν.: zhàn huà 湛化], Τσεν Κουέ [Κιν.: zhàn kě 湛可], Τσαν Γιουάν [Κιν.: zhàn yuán 湛元], ο Τζι Τσιν [Κιν.: jì qín 寂勤 | 1855 ~ 1949] κ.ά. Ενώ μετέπειτα οι Σι Τσεν Σου [Κιν.: [Κιν.: Shì zhēn xù 释貞緒 | 1893 ~ 1955 Κ.Ε.] και Σι Γιoνγκ Σιανγκ [Κιν.: Shì yǒng xiáng 释永祥 | 913 ~ 1987 Κ.Ε.] μελέτησαν εμπεριστατωμένα το όπλο και συνέταξαν 19 τεχνικές, τις οποίες δίδαξαν στους μοναχούς.

Στην μακρόχρονη ιστορία του Σαολίν ο Μοναχός Λιάο Γκάι [Κιν.: liǎogǎi 了改 | 1301 ~ 1376 Κ.Ε.], έχει καταγραφεί σαν ο κορυφαίος στη χρήση αυτού του όπλου.

Πολύ διάσημος για τη γνώση του στο Φτυάρι ήταν ο Μοναχός Τσουν Χουά [Κιν.: Chún huá 淳華 | 1848 ~ 1945 Κ.Ε.] από το χωριό Γι Τζου [Κιν.: yí zhōu fǔ 沂州府] της επαρχίας Σαν Σου [Κιν.: Shān shù shěng 山束省], μαθητής του Διάσημου Σαολίν Δάσκαλου της εποχής Τζι Τζιάο [Κιν.: jì jiào fǎshī 寂教法師].

Συμπέρασμα: Η διαχρονική κομψότητα του Φανγκ Μπιέν Τσαν

Το φτυάρι του μοναχού, γνωστό με διάφορα ονόματα όπως Γιούε Για Τσαν , Φανγκ Μπιέν Τσαν ή Λου Χια Τσιαν, περικλείει την ουσία των πολεμικών τεχνών Σαολίν. Ο μοναδικός σχεδιασμός του, εμπνευσμένος από θρυλικές λογοτεχνικές φιγούρες, και η πολυλειτουργική του χρησιμότητα το καθιστούν σύμβολο της συγχώνευσης πνευματικότητας, πρακτικότητας και μαχητικής ανδρείας στην παράδοση Σαολίν. Καθώς αυτό το αρχαίο όπλο συνεχίζει να μελετάται και να εξασκείται, διαιωνίζει την κληρονομιά των μοναχών Σαολίν και τη δέσμευσή τους στην τέχνη της αυτοάμυνας και της προσωπικής ανάπτυξης.