Γενικά στις πολεμικές τέχνες, αποδίδονται πολυάριθμα οφέλη και πλήθος από πλεονεκτήματα, μεταξύ των οποίων συχνά αναφέρεται και η διδαχή της ενάρετης συμπεριφοράς. Όλες οι πολεμικές τέχνες θα πρέπει να δίνουν μεγάλη έμφαση στην έννοια της ηθικότητας. Η μαχητική ικανότητα και η επιδεξιότητα [Κιν.: Wǔ shēn shǒu 武身手] που αποκτά κάποιος, απαιτεί την ίδια ακριβώς υπευθυνότητα στην χρησιμοποίηση όπως απαιτείται και για τη χρήση οποιουδήποτε όπλου. Για τον λόγο αυτό, ο ασκούμενος δεν μαθαίνει μόνο να μάχεται αλλά διδάσκεται επίσης τις αρχές για να ζει μία τίμια και ενάρετη ζωή “γκάο σανγκ ντε σενγκ χουό” [Κιν.: gāoshàng de shēnghuó 高尚的生活]. Διαδοχικά, οι ιδέες και οι έννοιες αυτές, δεν βοηθούν τον ασκούμενο να βελτιωθεί μόνο σαν άτομο αλλά του παρέχουν επίσης και την δομή για φυσική και τεχνική βελτίωση. Η ενάρετη συμπεριφορά “Σιαν σινγκ ουέι” [Κιν.: xiánxíngwéi 贤行为], στις πολεμικές τέχνες είναι γνωστή ως Μαχητική Αρετή “Γου Ντε” [Κιν.: WǔDé 武德].
Η πρώτη αναφορά που έγινε ποτέ στο Γου Ντε, αποδίδεται στον κυβερνήτη Τζουάνγκ Ουάνγκ των Τσου [Κιν.: Chǔ Zhuāngwáng 楚庄王 | 613 ～ 591 Κ.Ε.] και είναι καταγεγραμμένο στα Χρονικά των Τζούο [Κιν.: zuǒ zhuàn 左传], που συνέγραψε ο Τζούο Τσιου Μινγκ [Κιν.: Zǔo Qīumíng 左丘明], το 12ο έτος του Χουάν Γκουνγκ [Κιν.: Xuāngōngshí'èr nián 宣公十二年], όπου ο πόλεμος στα κινέζικα “Γου” [Κιν.: Wǔ 武] αναφέρεται στις “πολεμικές υποθέσεις” [Κιν.: jūnshì 军事] και βασίζεται σε επτά δεοντολογικές αρχές “Ντε” [Κιν.: Dé 德].
Σαολίν Γουντέ [Κιν.: Shàolín WǔDé 少林武德]
Όπως είναι κατανοητό, αυτή η νοοτροπία ηθικής Διδασκαλίας ήταν αδύνατο να μην είχε ενσωματωθεί στην διδασκαλία του Ναού Σαολίν. Η πρακτική του Γουντέ μέσα στη μοναστική παράδοση του Σαολίν έχει αναμφίβολα τις ρίζες της στις βασικές βουδικές αρχές ηθικής. Αυτές δεν είναι μόνο εντολές που οι μαθητές έπαιρναν εάν επέλεγαν να ορκιστούν ή να ακολουθήσουν ένα πνευματικό δρόμο. Είναι οι αρχές μιας αξιότιμης ζωής, οι οποίες στηρίζονται στις “δέκα αρετές” [Κιν.: shí shàn 十善] που συνδέονται με τις “οκτώ σωστές ενέργειες” [Κιν.: bā zhèng 八正], επίσης γνωστές ως πτυχές της ευγενούς οκταπλής πορείας [Κιν.:.: bāzhèngdào 八正道] και είναι ακριβώς αντίθετες με τις “δέκα κακίες” [Κιν.: shí è 十恶] και τα οκτώ λάθη [Κιν.: bā dǎo 八倒].
Οι Δάσκαλοι του Μοναστηριού, συνήθιζαν πριν από οποιαδήποτε άλλη φυσική ή μαχητική άσκηση να διδάσκουν το Γου Ντε σε όλους τους δόκιμους μοναχούς. Με τον τρόπο αυτό μπορούσαν εύκολα να ξεχωρίσουν εκείνους που είχαν τις δυνατότητες να μάθουν και να χρησιμοποιήσουν τη αρχαία γνώση του Σαολίν με σεβασμό, υπευθυνότητα και με επίγνωση των δυνατοτήτων τους.
Στο Ναό Σαολίν υπάρχουν δύο Ηθικές πλευρές που ο μαθητής πρέπει να γνωρίσει και να αποδεχτεί:
1.Τα Καθήκοντα του Νου “τιάν τσινγκ ντε” [Κιν.: tiánqíngdé 填情德], επίσης γνωστό και ως “Η Ηθική του Νου” [Κιν.: xīndé 心德].
2.Τα Καθήκοντα της Πράξης “τιάν τσινγκ σούν” [Κιν.: tiánqíngxūn 填情勋], επίσης γνωστό και ως “Η Ηθική της Πράξης” [Κιν.: huìdé 慧德].
Ας δούμε την διαφορά μεταξύ των λέξεων “Ηθική” και “Καθήκον”.
Ηθική είναι:
Η ποιότητα της ύπαρξης σε συνάρτηση με τα κριτήρια της ορθής ή καλής συμπεριφοράς. Ή η κατανόηση και το ενδιαφέρον σε συνδυασμό με την διάκριση μεταξύ καλού και κακού, σωστού και λάθος.
Καθήκον είναι:
Η πράξη της δέσμευσης του εαυτού με κοινωνικούς, νομικούς ή ηθικούς δεσμούς. Ή αλλιώς, η κοινωνική, νομική ή ηθική προϋπόθεση/ απαίτηση όπως είναι για παράδειγμα η δέσμευση, το συμβόλαιο ή η υπόσχεση που αναγκάζει/ υποχρεώνει κάποιον να ακολουθήσει ή αντίστοιχα να αποφύγει μία συγκεκριμένη σειρά πράξεων.
Ας δούμε αναλυτικά τις δύο Ηθικές πλευρές.
1. Τα Καθήκοντα του Νου
“Σεβασμός - Σονγκ” [Κιν.: sǒng 竦].
Το αίσθημα της εκτίμησης, συχνά της ευλαβικής εκτίμησης. Ο σεβασμός είναι ο θεμέλιος λίθος του Γουντέ.
“Ταπεινότητα - Τσιαν μπέϊ” [Κιν.: qiānbēi 谦卑].
Η διάθεση του να είναι κανείς σεμνός. Η λέξη αυτή δηλώνει την ταπεινότητα, την υποχωρητικότητα και την υπακοή.
“Εντιμότητα - Γι” [Κιν.: yì 义].
Η εμμονή στις ηθικές αξίες.
“Εμπιστοσύνη - Φου” [Κιν.: fú 孚].
Η προδιάθεση του ανθρώπου να πιστεύει και συνεπώς να εμπιστεύεται.
“Πίστη - Τζουνγκ” [Κιν.: zhōng 忠].
Η πίστη είναι η ρίζα της εμπιστοσύνης. Η ποιότητα του να είναι κανείς πιστός.
2. Τα Καθήκοντα της Πράξης
“Θέληση - Γιαο” [Κιν.: yào 要].
Είναι η ικανότητα της συνειδητής επιλογής, απόφασης και πρόθεσης.
“Αντοχή – Νέϊλι” [Κιν.: nàilì 耐力].
Η δύναμη του να αντέχει κανείς την ταλαιπωρία και της κακουχίες.
“Επιμονή - Χενγκ σινγκ” [Κιν.: héngxìng 恒性].
Η σταθερή αποφασιστικότητα, προσπάθεια και εμμονή σε συγκεκριμένες ενέργειες, σε συγκεκριμένα πιστεύω και συγκεκριμένο σκοπό. Η εγκαρτέρηση.
“Υπομονή - Νέϊ σιν” [Κιν.: nàixīn 耐心].
Η καλοσυνάτη, καλόψυχη ανοχή και αντοχή. Η υπομονή δίνει έμφαση στην ηρεμία, την αυτοκυριαρχία, την προθυμία και την ικανότητα της αντοχής.
“Κουράγιο - Γιουνγκ” [Κιν.: yǒng 勇].
Η κατάσταση ή η ποιότητα του νου ή του πνεύματος που καθιστά κάποιον ικανό να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο, τον φόβο ή τις αντιξοότητες της ζωής με αταραξία, αυτοπειθαρχία, αυτοπεποίθηση και αποφασιστικότητα.
Με την ολοκλήρωση της Διδασκαλίας και την κατανόηση του Κώδικα Ηθικής του Μοναστηριού Σαολίν, το ταξίδι στην πανάρχαια Κουλτούρα και γνώση του Ναού, μόλις ξεκινά.
Παρακάτω παραθέτουμε τα λόγια και τα συναισθήματα Δασκάλων σχετικά με την “ηθική υποδομή” των μαθητών:
“Η αληθινή επιτυχία του μαθητή δεν καθορίζεται από το παρουσιαστικό του αλλά από την ηθική και τον τρόπο σκέψης του.”
一个学生真正的成功并 不取决于他的长相，而是他的道 德和他的 思维方式。
Δάσκαλος Σι Γιουνγκ Χέϊ [κιν.: shìyǒnghǎi 释永海 | 1952 - ]
“Ως Δάσκαλοι, έχουμε ευθύνη απέναντι στους μαθητές μας. Οφείλουμε να είμαστε καλοί δάσκαλοι γι’ αυτούς και να τους καθοδηγούμε στην εξάσκηση τους στις πολεμικές τέχνες μέσω της εξέλιξης τους στο Γουντέ.”
作为教师，我们有责任对我们的学生。
我们应该是为他们好老师和武术指导他们在实践中通过他们的思想武德建设。
Σεβάσμιος Σι Γιουνγκ Χέϊ [Κιν.: shìyǒnghǎi 释永海 / 1952 ～]
Απόσπασμα από το Βιβλίο
«Μοναστήρι Νεαρού Δάσους - Άγνωστη Κουλτούρα 1.500 Ετών»
ISBN: 978-618-80566-2-6
Με την άδεια του Συγγραφέα
